Mówi się często, że na szacunek trzeba sobie zapracować. Że nie każdy na szacunek zasługuje. Ale myślę sobie, że szacunek jest standardem ludzi z Królestwa. Sam Bóg okazał mi nieskończony szacunek nadając mi godność dziecka Bożego – tak zwyczajnie, zanim zdążyłem się wykazać i udowodnić, jaki jestem fajny. Bądźmy wiec podobni do naszego Taty w Niebie – kochajmy za nic i szanujmy każdego. Właśnie to otwiera ludzkie serca. Świat z utęsknieniem czeka na pojawienie się Synów Króla, których znakiem rozpoznawczym będzie szacunek. Dlatego, że ten świat pogardza i poniża, a Bóg szanuje i podnosi.
Czasem najtrudniej milczeć. Zrezygnować z możliwości dodania czegoś od siebie. Tak bardzo chcę przecież wyrazić też tę swoją (najważniejszą ;-)) opinię… Tak, milczenie pomaga. Uwalnia od siebie samego. I umożliwia usłyszenie innych wokół. Jakaż wolność mieszka w ciszy. I jaki pokój! To tam przychodzi Jego Słowo, Jego spojrzenie, Jego głos. Wszystko się zmienia… Nie, tak naprawdę nic się nie zmienia. Oprócz mojego serca.
Zamieszkaj w Nim, mój Stwórco.
Każdy ma swoją bitwę i zmagania. Niekoniecznie zrozumiałe dla innych. Każdy dostał swoją własną „pracę domową” i to, co tobie zdaje się być proste jak drut, nie musi być takie dla drugiej osoby. I na odwrót: pagórki, które bez trudu przeskakujesz mogą być dla kogoś Himalajami. Każdy z nas jest unikalny i dlatego ma swój „indywidualny tok nauczania” w klasie życia. Nikt nigdy w pełni nie zrozumie Twojej walki, bo ma swoją. Ale Bóg owszem – On widzi wszystko. I twoje serce też. I tylko On potrafi je w pełni pocieszyć, nasycić i wzmocnić. Tylko On wie co jest na dnie twojego serca. Oddaj Mu je, bo tam jest jego dom. ”Niespokojne jest serce moje dopóki nie spocznie w Tobie, o Panie” (św. Augustyn)
Rozejrzyj się wokół. Często nie mamy pojęcia jak wielkie ciężary niosą otaczający nas ludzie. Cisi bohaterowie. Pochłonięci walką o innych zapominają siebie, rezygnują z marzeń, trwając w codziennym zmaganiu. Każdy z nich ma swoją historię. A ty możesz być jej cenną, wspierająca częścią. Wystarczy, że zauważysz człowieka. Docenisz, uszanujesz, podniesiesz, zachęcisz, przytulisz, a może obdarzysz uśmiechem i dobrym słowem. Zanieś dziś do tego ludzkiego piekiełka zmagań i doświadczeń kawałek Nieba. Tak bardzo Go potrzebujemy! Niech Niebo staje się w nas i wokół nas!