Ponad 80 letnie życie to niespełna 30 tys. dni. Ile z nich już przeżyłeś? Ile mądrze spożytkowałeś? Już za krótszą lub dłuższą „chwilę” trzeba będzie zdać sprawę z otrzymanego daru – bez względu na to, czy się w to wierzy czy nie. Pogadaj z Przewodnikiem i zaopatrz się w Mapę Życia – o wiele łatwiej znaleźć cel i do niego trafić! Powodzenia, dziś wieczorem będziesz o jeden dzień bliżej wieczności.
Jeszcze nie było kogoś takiego jak Ty! I już nie będzie. Więc rozgość się w swej wyjątkowości, pogódź się z tym, kim jesteś, odetchnij z ulgą. Stwórca dokładnie wiedział co robi, gdy zaplanował dla Ciebie życie. Nie jesteś przypadkiem ani pomyłką, tylko cudem Jak dobrze, że jesteś!
Bóg nigdy nie gardzi skromnymi początkami. Z małego żołędzia wyrasta wielki dąb! Masz w sobie ukryty potencjał, który może Cię zaskoczyć, nawet nie śniło Ci się jak wspaniale możliwości w Tobie drzemią!
Dialog to nie dwa monologi. Odważ się spojrzeć na świat przez okulary rozmówcy. Mniej mów, więcej słuchaj. Zamiast oceniać, zrozum. Zamiast przekonywać, świadcz. A reszta przyjdzie sama. Nagle zrozumiesz jak niezwykła to rozmowa. Z sercem nieubranym w frazesy i gotowe odpowiedzi. Z sercem otwartym. Takie kocha.
Z zaciśniętymi pięściami trudno kogoś objąć. Otwarte dłonie to otwarte serce. Nie przegap dziś okazji, żeby kogoś przytulić i podnieść dobrym słowem. To działa!
Życie jest takie krótkie. Co zrobisz z kolejnymi dniami otrzymanymi gratis od Stwórcy? Tak wiele możliwości, ale i wielka odpowiedzialność. Życie dane i życie zadane. Jakimi zgłoskami zapiszesz się w najważniejszej książce? (niech to nie będzie książka życzeń i zażaleń). Co zrobisz, aby ocalić swój ślad od zapomnienia? Dziś jest kolejny dzień z reszty Twojego życia. Niech będzie wyjątkowy. Ukochaj dziś kogoś, zadzwoń, napisz, przytul, pochwal, doceń, podziękuj. Spiesz się, życie mija. A ty razem z nim. Nie odkładaj na później tego, co najważniejsze. Teraz jest czas:-)
Bóg czeka na Ciebie, by Cię uściskać. Takiego jakim jesteś: potykającego się, niekompetentnego, niedoskonałego. On czeka, by móc Cię przytulić i ukochać. Świat nie rozumie tego uścisku. Nawet pogardza nim. Ale to tam mieszka nieskończone, wytęsknione, uwalniające SPEŁNIENIE.
Nasz szacunek do Ciała Chrystusa wyrażany podczas Wieczerzy Pańskiej powinien być tak samo gorliwie okazywany naszym braciom i siostrom, którzy są przecież członkami tego właśnie Ciała Chrystusa. Naszą miłość do Boga łatwiutko zweryfikować: „Jeśliby ktoś mówił: Miłuję Boga, a brata swego nienawidził, jest kłamcą, albowiem kto nie miłuje brata swego, którego widzi, nie może miłować Boga, którego nie widzi.” – pisze św. Jan Apostoł. Chcesz wyrazić miłość Bogu? Okaż ją najbliższym, a sprawisz Jezusowi frajdę!
Pan Bóg jest wierzący. Wierzący-praktykujący. Jego praktyki religijne przejawiają się w tym, że wierzy w Ciebie. Choćbyś nie wiem jak dał ciała, On stoi murem za Tobą. Może narobiłeś w pieluchę i to aż tak, że przebiło przez ubranko. Myślisz, że robi to na Nim jakieś wrażenie? Przecież to najbardziej wyluzowany Rodzic na świecie. Taki niepoprawny optymista, który ciągle się Tobą cieszy i nie dasz rady Go rozczarować. Masz nie byle jakie Plecy! To naprawdę wiele znaczy. Czasem to, że ktoś wierzy w Ciebie może sprawić, że wejdziesz na najwyższy szczyt. Zacznij już dziś!
Nigdy nie było nikogo takiego jak Ty i już nigdy nie będzie. Taaak! Jesteś absolutnie niepowtarzalnym, genialnym pomysłem Stwórcy. Jego unikalnym arcydziełem, oryginalnym, po prostu nie do podrobienia. Twoja wyjątkowość to nie przypadek, ale dowód na to, że Jego dłonie (na których wyryte jest Twoje imię) ulepiły Cię z mega troską i miłością. Jesteś kochany/a! Tak bardzo mocno! Pamiętaj o tym gdy rano spojrzysz w lustro. No, może Ci się choć ciut gębusia rozpromieni.